من میز را برای دو نفر می چینم، مجموعه‌ای از ۷۱ شعر سپید با موضوع جنگ، صلح و فضای سیاسی منطقه خاورمیانه است. آنچه از اسم کتاب بر می‌آید، یک عاشقانۀ آرام را تداعی می‌کند، اما بند به بند آن واگویه‌ای از سرخوردگی‌ها، حسرت‌ها و ظلم‌هایی است که انسان به واسطۀ جنگ تحمل می‌کند. شعرها به گونه‌ای کنار هم قرار گرفته‌اند که مخاطب جنگ را از زوایای گوناگون بنگرد و به ابعادش فکر کند.
همه دوست‌داران شعر معاصر مخاطبان این کتاب‌اند.
نظرات مشتریان
بررسی ها
هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.
نوشتن نظر مشتری