کتاب «سی و ده»، چهل روایت داستانی از یک روحانی در محیط تبلیغی خود است. سی روایت این کتاب در شهر انار استان کرمان و ده روایت دیگر آن از روستایی ییلاقی در ورامین است؛ یکی در جنوب و دیگری در بالای کشور، اولی در ماه مبارک رمضان و آخری آن ده روز اول ماه محرم است.
داستان های «سی و ده» را از چند منظر می توان مورد بررسی قرار داد که شاید مهمترین وجه آن سبک زندگی دینی جامعه اسلامی و رابطه صمیمانه و بی پرده روحانی و مردم باشد.
سید احمد بطحایی به عنوان نویسنده، راوی تمام داستان هاست و به عبارتی داستان حول محور چالش های ذهنی و عینی او با خود، مردم و محیط پیرامونش می باشد. روایت هایی واقعی و مستند از زندگی یک طلبه و حضور او در فرهنگی متفاوت. یکی فرهنگ گرم و کویری جنوب کشور با ساختاری نرم و ساکت و دیگری در روستایی نزدیک به پایتخت و بالطبع با فرهنگی متمدن تر و ساختارمند.
روحانی مبلغ در این چهل روایت، از ابتدا سلوکی را شروع می کند و هرچه می گذرد ساختارهای ذهنی و فکری اش متحول می شود. گویی که مانند موسی به کوه طور رفته و سی شب را به عبادت گذرانده و سپس با ده شب دیگر آن را تکمیل کرده است. شاید بتوان این تبلیغ را بیش از آن که ناظر به فهم و عمل آموزه های دینی نسبت به مخاطبین باشد به خود روحانی منتسب و منسوب کرد.
نظرات مشتریان
بررسی ها
هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.
نوشتن نظر مشتری