کتاب حاضر شعرهای داستانی بلند از شادی ها و بغض های علی محمد مودب و یاد هایی از دوران دهه شصت و بچه های آن زمان می باشد.
نویسنده در مورد کتاب می گوید: در واقع این منظومه به نوعی کودکی خودم است و سعی کردم دین خود را به روستای تقی آباد تربت جام که در آنجا کودکی من سپری شده ادا کنم. همچنین سعی کردم به قدر بضاعت خودم نقشی از حضور و نفس امام را در امت او نشان دهم. بخشی از آن امتی که من در آن روستا دیدم که نفس امام چگونه بر آن بخش از امت امام اثر گذاشت.
این کتاب بسیار قابل فهم و روان است؛ وقتی مخاطب این کتاب را در دست می‌گیرد از اول آن خود را درون کتاب می‌یابد و خود را جای شاعر قرار می‌دهد.
وی افزود: این کتاب باعث می‌شود که مخاطب تصاویری زیبا در ذهن خود تداعی کند و تکرارهای جملات در آن به شیوه زیبایی به کار رفته است؛ مهم ترین ویژگی این کتاب آوردن اشعار بومی به صورت زبان معیار است.
«دست خون» را که زمین می‌گذاری، آن قدر در داستانش غرق شده ای که گویی از نو چشم باز می‌کنی، ناگاه خودت را درمی‌یابی، می‌بینی اینجا هستی؛ در سراشیب پیچ در پیچ دنیای مدرن امروز.
«دست خون» هر لحظه اش پنجره‌ای به روی مخاطب می‌گشاید از اخلاق، دین، اهل بیت، اجتماعیات، سیاست، تاریخ اسلام و… .
به گفته‌‌ی شاعر، «دست خون» نام مرحله‌ای از قمار است که فرد، هر چه را داشته و نداشته، باخته است و دیگر چیزی برای قمار ندارد، جز خون خود و به میدان می‌زند و باز قمار می‌کند تا شاید پیروز باشد و این «با جان به میدان زدن» تصویر و ترکیب شاعرانه ای است. این که انقلاب اسلامی دست خون مستضعفان جهان است.
نظرات مشتریان
بررسی ها
هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.
نوشتن نظر مشتری