تمدن رضوی مصداق کامل فلسفه شیعی- ولایی تمدن است که نوع دیگر آن در سیر استعلایی تاریخ، تمدن برتر مهدوی است؛ تمدن اسلامی با حضور “امام معصوم (علیه السلام)” نه سکولار است و نه بنیادگرا و افراطی.
این کتاب در پنج فصل تهیه شده است و مباحث آن در دو حوزه تاریخ و اندیشه سیاسی قرار می گیرد هر چند این حوزه بین رشته ای نیز در افق تمدنی دیده شده است.
از نکات در خور توجه در کتاب این است که توجه به مکتب سیاسی امام رضا (ع) در حقیقت نقدی جدی به “نظریه خلافت” و از این زاویه “عیاری” برای تمدن مسلمانان در قرن اولیه اسلامی است ؛ این زاویه نگاه مستقل و اصیل امام معصوم (ع) البته گزارشات رسمی مورخین دستگاه خلافت و هم دیدگاه های خاص مستشرقین غربی را یک جا به چالش کشیده و با خط سیر عمیق خود جریان شناسی مستقلی را تاریخ سیاسی اسلام دنبال می کند و خط سیر آن را تا تمدن برتر مهدوی ادامه می دهد. از این جهت در این نگاه نسبت این نظریه با تمدن مدرن و به دنبال آن دوران معاصر و عصر پس از مدرنیته اهمیت می یابد. در حقیقت انس با مباحث این کتاب نوعی “امام شناسی تمدنی” است که در افق آن بسیاری از خطوط اصلی انقلاب اسلامی را می توان ریشه یابی و یا آینده پژوهی نمود. این مسئله به خصوص در زمینه جریان شناسی، اندیشه سیاسی و تمدن شناسی تطبیقی نمود بیشتری می یابد. با این کتاب می توان انسان ۲۵۰ ساله (یعنی حیات مبارک امامان معصوم (ع)) را در سه سطح و مقوله به هم مرتبط به نظاره نشست: نهضت حسینی – نظام علوی – تمدن رضوی.
نظرات مشتریان
بررسی ها
هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.
نوشتن نظر مشتری