مارتین هایدگر را بزرگ‌ترین فیلسوف آلمانی معاصر دانسته‌اند، که در تفکّر فلسفی قرن 20 .م نفوذ فراوان کرده است. هایدگر فلسفه را در شهر فرایبورگ فرا گرفت و تحت تأثیر ادموند هوسرل و فلسفه پدیدارشناسی او واقع شد. هایدگر در 1923.م در ماربورگ به مقام استادی در فلسفه رسید. درباره هایدگر عقاید و آرا مختلف است. عدّه‌ای او را مبدع فلسفه نو می‌دانند، عده‌ای به جهت غموض افکار و صعوبت فهم اندیشه‌اش اصلاً او را فیلسوف نمی‌دانند، و عده‌ای نیز او را شاعر و زبان شناس می‌دانند. اساس فلسفه‌ی هایدگر که در این کتاب هم به خوبی مشخص است، بر وجود و علم الوجود است امّا او وجود را همچون فیلسوفان گذشته (از افلاطون تا زمان معاصر) در نظر نمی‌گیرد و آن را ذات و جوهر و حتی موجود نمی‌داند. بیمل به دلیل انس و همزبانی‌اش با تفکر هایدگر و نیز به سبب تسلط بسیار چشمگیرش بر آثار وی، در این کتاب به خوبی توانسته است تفسیر فشرده و در عین حال نسبتا جامعی درباره پاره‌ای از برجسته‌ترین و مهم‌ترین آثار هایدگر مفاهیم کلیدی آن‌ها به دست دهد. او در این کتاب کوشیده است اندیشه‌های هایدگر را از دل آثارش بیرون بکشد و نوری بر صحنه اختلاف نظرها بتاباند.
نظرات مشتریان
بررسی ها
هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.
نوشتن نظر مشتری