هنر عشق ورزیدن ، عنوان کتابی است از اریک فروم، «روان شناس اجتماعی، روان کاو، فیلسوف انسانی و جامعه شناس بلندآوازهٔ مکتب فرانکفورت که در سال ۱۹۵۶ منتشر شد. نویسنده در پیش گفتار تأکید می کند که این کتاب دستورالعمل ساده ای برای عشق ورزیدن نیست و در واقع سعی دارد «عشق ورزیدن» را به عنوان یک هنر معرّفی کند.
فروم درباره کتاب می گوید: عشق تنها جواب عاقلانه و رضایت بخش به معمای هستی انسان است.» لذا، اکثر ما قادر نیستیم که استعدادهای خود را تا سطحی که عشق واقعی به حساب می آید؛ پرورش دهیم، عشقی آمیخته از بلوغ، خودشناسی، شهامت و شجاعت. او علاوه بر بررسی عشق رمانتیک که هاله ای از مفاهیم غلط آن را فرا گرفته است؛ عشق را از همه جهات مورد مطالعه قرار داده و عشق بین والدین و فرزندان، عشق برادرانه، عشق جنسی، عشق به خویشتن و عشق به خدا را بررسی می کند. او می گوید آموختن هنر عشق ورزیدن، مانند هنرهای دیگر نیاز به تمرین و تمرکز دارد.
مطالعه‌ی این کتاب برای کسانی که دستورالعمل ساده‌ای برای هنر عشق ورزیدن می‌جویند، کاری یأس‌آور خواهد بود. برعکس، در این کتاب نشان داده خواهد شد که عشق احساسی نیست که هرکس، صرف‌نظر از مرحله‌ی بلوغ خود، بتواند به آسانی بدان گرفتار شود. این کتاب می‌خواهد خواننده را متقاعد سازد که تمام کوشش‌های او برای عشق ورزیدن محکوم به شکست است، مگر آن که خود او با جد تمام برای تکامل تمامی شخصیت خویش بکوشد، تا آنجا که به جهت‌بینی سازنده‌ای دست یابد. این کتاب می‌خواهد اثبات کند که اگر آدمی همسایه‌اش را دوست نداشته باشد و از فروتنی واقعی، شهامت، ایمان و انضباط بی‌بهره باشد، از عشق فردی خرسند نخواهد شد. در فرهنگ‌هایی که این صفات نادرند، کسب استعداد مهر ورزیدن نیز به‌ناچار در حکم موفقیتی نادر خواهد بود. هرکس می‌تواند از خود سؤال کند که واقعاً چند نفر آدم مهرورز در عمر خود دیده است.
نظرات مشتریان
بررسی ها
هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.
نوشتن نظر مشتری