از «مدرنیته» که بگذریم، «دیانت» و «ملیت»، مهم‌ترین دغدغه های فکری روشنفکران ایرانی در یک قرن اخیر بوده است. در این میان گروهی از آنان که به «روشنفکران دینی» اشتهار یافته‌اند، بیشتر بر عنصر دیانت تکیه کرده‌اند و جمعی دیگر، بر عنصر ملیّت. «طرد» و «جمع» میان این دو عنصر نیز، عمده کشمکش این جماعت بوده است. چنان که انتظار می‌رود، این دو موضوع در آثار دکتر علی شریعتی نیز بارها به تفاریق مطرح شده است و کتاب حاضر به صورت متمرکز تری به آن‌ها می‌پردازد. دکتر به نقش و سهم هر دو مفهوم معترف است و هر یک را در جای خود مهم می‌داند. او تلاش دارد که جایگاه هر کدام را در ساختن «هویت ایرانی» نشان دهد. می‌کوشد که میان دین، عربیت و ایرانیت تفکیک کند و قرائت اسلام ایرانی را از سایر قرائت های آن تمایز بخشد. دکتر در یکی از مقالات همین کتاب، تشیع را «میعاد‌گاه روح سامی و روح آریایی» تعبیر می‌کند. مباحث این کتاب پس از گذشت سالیان هنوز خواندنی و تازه است.
بازشناسی هویت ایرانی اسلامی عنوان کتابی است اثر علی شریعتی نویسنده معاصر ایرانی درباره بازشناسی هویت ملی مذهبی ایران. این کتاب از چهار بخش به همراه یک ضمیمه تشکیل شده است. نویسنده در این کتاب سعی دارد با ارائه متد علمی تاریخ شناسی دو مفهوم ملیت و مذهب را بازشناسد و این دو را برخلاف باور تاریخی نه با یکدیگر متناقض بلکه هر دو را متعالی ساز جامعه عنوان کند و ملیت را نه نژادپرستی بلکه نوعی خودآگاهی اجتماعی از تاریخ و فرهنگ طرح می کند که مانع از خودباختگی اجتماعی به الگو های غیر ملی و در نهایت به فراموشی سپاری ریشه های تاریخی آن ملت می گردد. ملیت را یک واقیت و مذهب را حقیقتی عنوان می کند که برخاسته از فطرت انسانی و ملی آن جامعه است.
نظرات مشتریان
بررسی ها
هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.
نوشتن نظر مشتری